» محله عودلاجان ، میراث شهری بین سنت و مدرنیته

بازدید از عودلاجان ، بقایای بیاد مانده از تهران قدیم

عودلاجان به عنوان یکی از پنج محله متشکل از تهران سابق در قرن هفدهم ، میراث گرانبهایی از دوران قاجار که بیشترین جمعیت تهران را داشت و طبقات مختلف اجتماعی از جمله خانواده های اصیل در آنجا زندگی می کردند.

به دلیل گسترش تهران و همچنین تشکیل محله های جدید روند جابجایی جمعیت در محله عودلاجان آغاز شد. ساکنان اصلی به محله های جدید نقل مکان کردند و مکان خود را به طبقات کم درآمد به ویژه مهاجران و کارگران اختصاص دادند. بازار به عنوان یک پارامتر اقتصادی و سیاسی قوی ، بر همسایگی تسلط داشت.

بخش قابل توجهی از ساختمان های مسکونی که به فضاهای مربوط به بازار مانند واحدهای تجاری ، کارگاه ها و انبارها تبدیل شده اند و محله عملکرد مسکونی خود را تا حد زیادی از دست داده اند. بنابراین این محله در همه زمینه های شهری ، اقتصادی و اجتماعی رو به زوال است. زیبایی و ویژگی های خاص ورودی این بازارچه، اشتیاق هر گردشگری را برای ورود دو چندان می کند. نو بودن و مرمت بازارچه در کنار اصالت و تاریخ کهن آن، فضای بی نظیری را برای بازدیدکنندگان به وجود می آورد. طاق تاریخی بازارچه نیز از ویژگی های شاخص بازارچه است که طبق گفته بازاریان ، همان طاقی است که از ابتدای ساخت بازار به جا مانده است و اکنون در دست تعمیر و بازسازی می باشد.

دربهای چوبی و بسیار قدیمی و زیبای بازارچه نیز قطعاً توجه تان را به خود جلب خواهند کرد.خاندان‌ برخی از مشاهیر مانند قوام‌الدوله، خاندان مستوفی و سیدحسن مدرس در این محله سکونت داشته‌ اند. اما امروزه تنها خانه‌های قدیمی و گاهی خالی از سکنه و بازار عودلاجان از آن به یادگار مانده است. جالب است بدانید مردم عودلاجان در زمان‌های قدیم زبانی بومی به نام تاتی داشته‌اند که ظاهرا هنوز هم برخی از کهن‌ سالان آن محدوده به این زبان آشنایی دارند.

عودلاجان یا اودلاجان از محله های قدیمی شهر تهران است که از غرب به خیابان ناصرخسرو ، از شرق به ری ، از شمال به امیر کبیر و از جنوب تا 15 خرداد محدود است و سه محله اصلی امامزاده یحیی ، پامنار و ناصرخسرو میتوان نام برد که به دلیل وجود بناهای تاریخی متعدد ، بسیار غنی است. در این بازار، صنایع دستی آن هم در تمامی زمینه‌ها و کیفیت‌های متفاوت به فروش می‌رسد. در واقع مردم بازار عودلاجان را بازار صنایع دستی تهران می‌شناسند و به یکی از مهم‌ترین بازارهای هنری شهر تهران تبدیل شده و با دارا بودن نمادهای تاریخی و ملی خود را در زمره آثار تاریخی و ملی ثبت کرده است.

محصولات قلم‌کاری، منبت‌کاری، خاتم، سوزن‌دوزی، انواع سفال، محصولات نمدی، قالیچه‌های دستی در اینجا عرضه می‌شوند. اگر دنبال خرید صنایع‌دستی شهرهای اصفهان، شیراز، کرمان، همدان، کاشان هستید، می‌توانید به‌راحتی از زیباترین آن‌ها با قیمت‌های نسبتا مناسب بهره‌مند شوید.

مطلب مرتبط جاذبه های گردشگری ساحلی که کمتر به آن ها پرداخته شده!

نتیجه تصویری برای About Oudlajan Bazaar in Tehran

از دیدنی ترین بخش‌ها در رابطه با محله عودلاجان میتوان از طاق تاریخی بازار عودلاجان نام برد که از زمان ابتدای ساخت بازار باقی مانده و تنها در طول این سالها ترمیم شده است. این بازار دارای درب‌هایی کهن و منحصر به فرد است که میتواند سبب شود بسیاری از افراد با نیت عودلاجان گردی پا به این منطقه بگذارند بازار عودلاجان از مهم‌ترین و بزرگترین بازارهای صنایع دستی است و برای افرادی که علاقه به صنایع دستی دارند، بازاری بسیار جذاب و منحصر به فرد محسوب می‌شود. این بازار با وجود قدمت تاریخی که دارد، به تازگی جای خود را میان اقشار گوناگون باز کرده است و به مرور نیز می‌تواند به قطب صنایع دستی کشور تبدیل شود.

الگوهای ایجاد شده توسط معماران مشهور مدرنیست ، فاقد سازگاری با زمینه ، اجرا می شوند. پیامد های فرهنگی این پدیده بسیار مخرب تر بود: پارادایم های وارداتی با اعتبار جدید و جهانی خود تمایل داشتند که اشکال و تفکرات بومی را بی نتیجه جلوه دهند و سپس جایگزین کنند.

اکنون ما به ایران مدرن بازگشتیم. کشوری که در آن هر منطقه و شهر به دلیل پیشینه تاریخی غنی شامل یک معماری و شهرسازی منحصر به فرد است. سنت های معماری طی چندین قرن رشد کرده و با مناظر طبیعی و شرایط آب و هوایی هر یک از شهرها سازگار است.

نتیجه تصویری برای About Oudlajan Bazaar in Tehran

در دوران مدرن همراه با تغییرات اجتماعی و جمعیتی ، عودلاجان ابتدا ساکنان قدیمی و اصلی خود را از دست داد ، سپس با گسترش خدمات تجاری در بازار تهران ، به تدریج نقش خود را به عنوان یک بافت مسکونی از دست داد.در حال حاضر زندگی مسکونی در مراکز کوچک و پراکنده ای در قلب منطقه ادامه دارد که به سرعت در حال نابودی است. پیش از این چندین مطالعه بیشتر در مورد برنامه های توان بخشی و بازآفرینی شهری اودلاجان انجام شده بود ، اما جنبه های ناشناخته و فراموش شده محله ، از جمله طیف وسیعی از میراث ملموس و ناملموس ، فراوان است.

در کیفیت رسمی ، بسیاری از ویژگی ها مانند ساختار شبکه خیابان ، سیستم های سنتی تأمین آب ، روش های ساخت و ساز ، مصالح و هنر و صنایع دستی مربوط به معماری را می توان شناسایی کرد که هر یک قابل بررسی بیشتر است.

با بررسی هر یک از پنج محله تاریخی تهران قدیم آغاز شد. از آنجا که در بسیاری از موارد ، ساختمانها از نظر عناصر معماری و جزئیات ، به ویژه در دیوارهای شهری دچار نقص شدند ، در حالی که پشت دیوارها ، قالب تاریخی ساختمانها تقریباً سالم مانده بود ،

خانه ضرابی: در پامنار ، عودلاجان واقع شده است و سالها در اختیار خانواده ضرابی بود. ساختمان فعلی تنها قسمت باقیمانده از یک مجموعه بزرگ است که شامل بخشهای اندرونی و بیرونی است. دیوارها و فرورفتگی اتاق اصلی (تالار) با کنده کاری ظریف گچ بری تزئین شده و در بعضی قسمت ها از آینه کاری به عنوان نقاط تأکید استفاده می شود. نقوش تراش گچ ترکیبی از الگوهای گل و حیوانات و موجودات افسانه ای است

خانه طلا و جواهر یهودی: از نظر تاریخ شفاهی ، این خانه متعلق به یک جواهرفروش یهودی بود. تزئینات تالار شامل ادغام گچ بری و آینه های برش تزئینی است. کنده کاری های گچ بری در سایر ساختمانهای عودلاجان به طرز ماهرانه ای انجام شده و نادر است. برخی از کنده کاری های گچ بر روی آینه ها انجام می شود و در بعضی قسمت ها آینه های تزئینی برعکس چسبانده می شوند. این تزئینات نشان دهنده الگوهای گیاهی ، گلدان ها و شمعدانی ها است

خانه های بسیار نفیس زیادی در عودلاجان وجود دارد. همچنین ساختمانهایی وجود دارد که در طی سالهای اخیر شاهد تخریب آنها بوده ایم ،

نتیجه تصویری برای About Oudlajan Bazaar in Tehran